Column: Keurde de (telecom)slager zijn eigen vlees maar
door Erwin Boogert Leestijd: 3 minuten
Is telecom een nutsvoorziening geworden, zo seksloos als stromend water? Ik denk eerder dat het aan de bestuurders ligt, die geen ondernemers zijn maar Excel-ridders.
Bij ons in de wijk zitten in één straat twee slagers. Die laten in hun extremen zien wat de telecombranche mist. Geef me even een minuutje om af te wijken. Daarna kom ik to the point.
Laatst bereidde ik hutspot voor, ging naar de slager en vroeg me al dubbend hardop af hoeveel karbonades ik zou meenemen. “Moet je toch zelf weten”, zei de grijs-vale doorrookte dame aan de andere kant van de toonbank nors. Ze keek me aan met een blik van ‘schiet op, mijn peukje ligt weg te smeulen’. En dat was niet de eerste keer. Waarom? Geen idee. Ik weet wel dat de slager verderop in de straat totaal anders is.
Daar staat de eigenaar zelf in de zaak. Elke dag arriveert hij als eerste en gaat als laatste. De producten worden met aandacht verwerkt en met zorg gepresenteerd. De mensen, zelfs de weekendhulpen, zijn vriendelijk en behulpzaam. En qua prijs ontlopen de slagers elkaar amper. Het punt is wel dat de tweede een islamitische slager is. Geen geloofsbezwaar, maar hij heeft geen karbonades. Want varken.
Wat is mijn punt? Voor nummer twee zijn míjn zaken zíjn zaken. Het team aldaar toont gevoel van eigenaarschap, betrokkenheid en oprechte klantgerichtheid.
Nu terug naar de telecombranche. Daar werken, in overdrachtelijke zin, veel grijs-vale doorrookte dames. Klantgerichtheid is toch ver te zoeken en het scheelt weinig of ze negeren je ronduit als klant.
Om de zoveel jaar koop ik een nieuw simkaartje en daarnaast een apart toestel. Verder hebben we nooit contact. Niemand bij Odido, KPN of Vodafone maakt zich ook maar een greintje zorgen om mijn beslommeringen. Ze mogen me gerust vertellen dat tv-programma KASSA! uitzocht dat een toestel-sim-combi serieus goedkoper is.
Mail af en toe maar eens een attentie. Er is meer dan kil transactioneel.
Nederland behoort in Europa tot de duurste landen qua telecom. De kans dat de tarieven wezenlijk gaan dalen is niet bijster groot. Als je dan toch geld wilt besparen dan kun je weinig anders dan shoppen bij andere aanbieders. Jaarlijks overstappen loont. Maar kennelijk blijven veel mensen uit gemakzucht zitten .
Als telco’s de overstapmarkt op gang willen helpen, dan moeten ze zich richten op service aan de klant. Nodig me op maand elf van het contract gerust uit in de winkel voor een nieuwe gratis screen protector. Doe er voor de aardigheid een GPS-tracker bij voor aan de sleutelbos en bespreek de opties voor een nieuw contract. En gooi er als ik de winkel verlaat nog een paar kortingscodes bij voor handige software of wat glimmende opties qua vast internet .
Klinkt gek? De Nederlandse mobiele telecomaanbieder Firsty (e-sim*) sloot een samenwerking met Uber. Zijn gebruikers kunnen wereldwijd de Uber-app openen en een rit kunnen boeken zonder extra datakosten. Diens concurrent Jetpac geeft zijn vliegreizende klanten als lokkertje gratis toegang tot lounges op luchthavens. Het kan dus wel. Als je maar wilt. Ook als je geen karbonades verkoopt.

Auteur Erwin Boogert is journalist voor Emerce en werkt ook freelance. Hij schrijft al sinds jaar en dag columns voor Bellen.com.
Laatste nieuws
-
Column: Keurde de (telecom)slager zijn eigen vlees maar
17 mrt Is telecom zo seksloos als stromend water? Lees wat Erwin Boogert hiermee bedoelt, wat providers moe...
-
Column: Telefoon opzij, handen uit de mouwen
18 nov Telefoons zijn hartstikke leuk en handig, maar ze zijn een nationaal gezondheidsrisico geworden. Erw...
-
Column: ik ben overstag en koop voor het eerst een iPhone
7 okt
-
App ChatLicense helpt kids en ouders met de eerste smartphone
3 sep Chatlicense: zwemdiploma voor smartphone voor kids én ouders. Je leert hoe je slim, veilig en creati...
-
Column: Ik ging op reis en had helaas geen eSIM
30 aug Hoe komt het dat Erwin Boogert zijn telefoonrekening onverwacht hoge kosten had? Lees het in zijn co...